„Poganie i Samarytanie tak mówią do nas: Gdy człowiek umrze, rozpadnie się i przejdzie całkowicie w robaki, które również giną. Skoro takiemu zniszczeniu podlega ciało, jakże ono wstanie z martwych. Rozbitków na morzu zjadają ryby, a one też będą zjedzone. Niedźwiedzie i lwy miażdżą nawet kości przeciwników, orły i kruki pożerają pozostawione w polu zwłoki i odlatują potem na wszystkie strony świata. W jaki sposób zbiorą się cząstki ciała? Jeden bowiem z tych drapieżników skończy swe życie w Indii, drugi w Persji, inny w Gocji. Niejedni zostają spaleni, a deszcze i wiatry roznoszą ich popiół. Jak tedy złączą się ich razem ich szczątki?
Dla ciebie maleńkiego i słabego człowieka, Indie są daleko od Gocji a Hiszpania od Persji. Ale dla Boga, który w swej dłoni trzyma całą ziemię, wszystko jest bliskie. Nie posądzaj Boga o niemoc, mierząc Go swoją małością, lecz myśl o Jego sile! (…)
Jeśli Bóg z niczego nas stworzył, czyż nie potrafi nas już do bytu powołanych po naszym rozpadnięciu się znów zbudzić.” (św. Cyryl Jerozolimski)
Brzmi jak poezja i jak najmocniejsze wyznanie miłości.
„jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara.” (1 Kor 15,14)
Tematem „Zmartwychwstanie i rzeczy ostateczne” zajmiemy się 23 kwietnia w oktawie Wielkiej Nocy, a naszym prowadzącym będzie o. Paweł Lasek OP.
Syndyk Polskiej Prowincji Dominikanów (brat, który zajmuje się sprawami gospodarczymi i finansowymi w zakonie) i Duszpasterz duszpasterstwa małżeństw.
Bracia składają swe śluby zakonne dlatego, że wierzą, iż Chrystus śmierć pokonał, a to gruntowny argument, byśmy na każdym kroku przypominali sobie i innym o tym bezprecedensowym i niewspółmiernym z żadnym innym wydarzeniem faktem Zmartwychwstania Naszego Pana.
Powołaniem nas, chrześcijan jest radość pochodząca z serca naszego Pana: „teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.” (J 17,13). Cóż bardziej nas skłania ku radości jeśli nie nadzieja zmartwychwstania, która „zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.” (Rz 5,5) Nic tu po naszych ludzkich siłach, jedynie zbawcza wola Boga realizuje nadzieję zbawienia wiecznego poprzez śmierć i zmartwychwstanie Jego Syna i zesłanie Ducha Świętego. W tym objawiona wszechmoc naszego Boga napełnia nas, wierzących głęboką radością.
Trwając w radości poranka Zmartwychwstania, chcemy właśnie tę prawdę pogłębić i utwierdzić w nas poprzez kwietniowe, wielkanocne spotkanie DSW.
PROGRAM ŚRODOWEGO SPOTKANIA
18:00 – Msza Święta – Bazylika Katedralna
ARKADY KATEDRALNE (wejście A) – Sala DA „Przystań” na pierwszym piętrze
19:00 – wykład | przerwa | dyskusja
21:00 – Przystań na chwilę – rozmowy niedokończone
